Het voordeel van zo’n kleine bezetting is dat het veel
makkelijker is om te horen hoe de eigen noten (en rusten!) zich verhouden tot
de klanken van de andere instrumenten. Ritmes en melodielijnen gaan over en
weer in Rossini, waardoor het soms best lastig is het juiste tempo of het
juiste moment van inzet te bepalen waarin alle klanken samenvallen. Hoe meer we
dit stuk op gehoor kunnen spelen, hoe makkelijker en hoe mooier het lijkt te
worden! Jeannine besteedde zodoende weer veel aandacht aan het luisteren naar
elkaar, in het bijzonder naar de fagot en de celli die afgelopen woensdag de
stuwende krachten waren in dit stuk.
In de pauze bleek dat we door de voorraad koekjes heen waren,
oh no!!! Direct gingen de gesprekken over afvallen, diëten en
suikerverslavingen, haha. Gelukkig waren er nog wat paaseitjes om ons door het laatste uurtje heen
te helpen. Dat uurtje stond sowieso meer in het teken van ontspanning na de gejaagde
loopjes en staccato noten in Rossini. Vooral het tweede deel van Grieg, de dood van Ase,
is heel meeslepend. Tijl Beckand gaf het op zijn eerste cd de titel ‘bonbons
verpakt in sneeuw’. Mooi! Maar om niet te verzanden in het zeebanket van de
Kruidvat, moesten we ons flink concentreren op de accenten en de vele crescendo’s
en decrescendo’s. Daar komt heel wat techniek in het gebruik van de strijkstok
aan te pas, waar Jeannine een scherp oog voor heeft. Ik durf te voorspellen dat
dit deel, en voor de Argentijnen onder ons samen met de muziek van Piazzolla,
de tranentrekker van ons concert wordt! Misschien doen we koningin Maxima een
plezier als we haar ook even uitnodigen in juni.
Ten slotte was de bezetting:
D-1vc-3
vi2-3 vi1-7
fa-1 ho-2 kl-1
trbn-0 tpt-0
perc-0
Pf -0
vi2-3 vi1-7
fa-1 ho-2 kl-1
trbn-0 tpt-0
perc-0
Pf -0
Tot volgende week! Suzanne