Pieter Rewijk (voorzitter KLM harmonie) was er even en ook Kester Meijer
kwam langs. En we hadden 18 leden én een gastlid op trombone; Pieter Troost.
Leuk!
Er waren dus best veel leden, maar toch van de meeste instrumenten hadden
we maar de helft. Of minder. Na het eerste spelen kwamen al snel de eerste
aanwijzingen van Johan. Bassen en celli beginnen deze spannende symfonie. In dit
geval de bas en de cello.
De strijkers werden op sommige stukken uitgedaagd zo zacht mogelijk en dan
nog zachter te spelen aan de punt van de stok. Het eerste deel heeft veel
dynamiek. Enorme passie en volgens Johan vertegenwoordigden de bas en de
trombones op een bepaald moment zelfs de onderwereld (hun spel, niet zij zelf).
En er waren ook zeer gevoelige romantische gedeeltes. Let dus op crescendo's en
decrescendo's! Aanwijzingen werden actief opgeschreven. Goed om deze
aanwijzingen ook door te geven aan de leden die er vanavond niet waren.
Na enig zwoegen klonk het zeker niet slecht voor de eerste keer. Na het
inspelen ook goed op de intonatie blijven letten. Ook bij de blazers, een warmer
instrument wordt soms wat hoger.
Na de pauze werd het eerste deel nog even opgepakt, en om de avond af te
ronden werd zelfs het tweede deel nog even doorgespeeld. Niet helemaal dus wij
lieten "die unvollendete Symphonie" vanavond onvoltooid. De tijd vloog om en er
werd ontspannen en constructief gewerkt.
Johan heeft een duidelijk beeld van hoe het zou moeten klinken en brengt
dit met enthousiasme en gevoel. Hij zei aan het eind van de repetitie "Ik heb er
zin in!", maar dat hadden wij al gemerkt!
Groet, Jelle
Airchestra was vanavond:
D-1
cb-1 vc-1 va-1 vi2-4 vi1-4
fa-1 kl-1 hb-1 fl-1
trbn-2
perc-1