De opkomst was best goed te noemen. Een klarinettist erbij,
welkom!
We begonnen met Pavane. Het blijft belangrijk naar de intonatie te luisteren. In de melodie lijnen moeten sterke dynamische wisselingen gespeeld worden, dus vooral heel zacht beginnen naar Forte en weer terug. Het Pizzicato door de strijkers mag stevig aangezet worden, ondanks dat er Piano staat.
De wals kwam wat lastig op gang, zonder hoorn(s). Maar al met al ging het beter. Met verschillende groepen heeft Jeannine verschillende passages doorgenomen. Bijvoorbeeld de snelle achtste noten voor de blazers langzaam en dan steeds sneller. En de CODA passage zelfs eerst zingend met elkaar, om het ritme goed te pakken te krijgen. Daar waar het tempo wat is afgezwakt graag het oude tempo oppakken bij de nieuwe passages (bijvoorbeeld bij nummer "10": maat 225). En dat tempo is
vrij snel.
Daarna gingen we in groepen uiteen. De strijkers hebben Sibelius gespeeld (mooi!) en vier blazers Haydn's Divertimento.
We zijn tot aan Menuetto gekomen met de blazers. Jeannine heeft ons geholpen te focussen op mooi spelen, aanzwellen als de tonen omhoog gaan, en dan weer terugnemen. Dat gaat eigenlijk alle delen zo door. Het klonk beter, vooral als we het zo "zingend" spelen. En tijdens de rusten ook de spanning vasthouden. Arthur liet nog even de Pavarotti in hem naar boven komen. En toen was de tijd alweer om!
We begonnen met Pavane. Het blijft belangrijk naar de intonatie te luisteren. In de melodie lijnen moeten sterke dynamische wisselingen gespeeld worden, dus vooral heel zacht beginnen naar Forte en weer terug. Het Pizzicato door de strijkers mag stevig aangezet worden, ondanks dat er Piano staat.
De wals kwam wat lastig op gang, zonder hoorn(s). Maar al met al ging het beter. Met verschillende groepen heeft Jeannine verschillende passages doorgenomen. Bijvoorbeeld de snelle achtste noten voor de blazers langzaam en dan steeds sneller. En de CODA passage zelfs eerst zingend met elkaar, om het ritme goed te pakken te krijgen. Daar waar het tempo wat is afgezwakt graag het oude tempo oppakken bij de nieuwe passages (bijvoorbeeld bij nummer "10": maat 225). En dat tempo is
vrij snel.
Daarna gingen we in groepen uiteen. De strijkers hebben Sibelius gespeeld (mooi!) en vier blazers Haydn's Divertimento.
We zijn tot aan Menuetto gekomen met de blazers. Jeannine heeft ons geholpen te focussen op mooi spelen, aanzwellen als de tonen omhoog gaan, en dan weer terugnemen. Dat gaat eigenlijk alle delen zo door. Het klonk beter, vooral als we het zo "zingend" spelen. En tijdens de rusten ook de spanning vasthouden. Arthur liet nog even de Pavarotti in hem naar boven komen. En toen was de tijd alweer om!
Groet Jelle